Analiza geografske zastupljenosti građana u parlamentu, u poslednja tri skupštinska saziva (2008;2012;2014;), pokazala je da je region Beograda u prethodnom periodu, u odnosu na broj stanovnika, imao nesrazmerno veliki broj predstavnika u parlamentu.
U periodu od 2008. do 2016. godine, Beograd je sa 22,7% stanovništva u proseku imao 35% poslanika, dok je u pojedinim sazivima broj poslanika iz Beograda dosezao i do 40% ukupnog broja predstavnika.
Sa druge strane, 22 od 25 upravnih okruga u kojima živi više od 70% građana Srbije imalo je značajno manji broj predstavnika nego što bi trebalo da ima kako bi se postigla ravnomerna zastupljenost građana u najvišem zakonodavnom telu.
Ravnomerna geografska zastupljenost kao kriterijum reprezentativnosti parlamenta najčešće je uslovljena odredbama samog političkog, odnosno izbornog sistema, a u nekim zemljama poput Velike Britanije je legitimitet parlamenta uslovljen geografskom reprezentativnošću i podrazumeva da svi krajevi zemlje, odnosno svi građani budu ravnomerno zastupljeni u parlamentu.
U prethodnom periodu, izuzev Beogradskog, jedino Raški i Serednjo-banatski upravni okrug imali su pozitivan stepen zastupljenosti u odnosu na broj građana koji u njima živi. Ostala 22 okruga, u kojima živi više od 70% građana Srbije nisu imala dovoljan broj zastupnika u parlamentu u odnosu na broj stanovnika.
Celokupno istraživanje možete pročitati i preuzeti ovde.
